Nutritionele etikettering
-
Nutritionele etikettering
Het aanbrengen van nutritionele informatie op de productverpakking is verplicht sinds 2014.
-
-
Nutritionele etikettering
Het aanbrengen van nutritionele informatie op de productverpakking is verplicht sinds 2014, als gevolg van de zgn. FIC Verordening (Verordening 1169/2011 – Food Information to Consumers). Deze verplichting heeft betrekking op de informatie die op de achterzijde van de verpakking wordt aangebracht, meestal in tabelvorm en die onder andere weergeeft hoeveel calorieën het product bevat, de hoeveelheid koolhydraten, eiwitten, vetten…
Naast deze verplichte vermeldingen, laat de wet ook toe dat bepaalde informatie vrijwillig op de voorzijde van de verpakking wordt herhaald. In 2005, dus lang voor deze wetgeving, heeft de voedingsindustrie het systeem van de vrijwillige GDA-etikettering ingevoerd.
GDA labelling
GDA is de afkorting van “Guidelines Daily Amount” of “Dagelijkse Voedingsrichtlijn” in het Nederlands. De “Dagelijkse VoedingsRichtlijn”-etikettering (verder GDA-labelling genoemd) geeft aan hoeveel één portie van een bepaald voedingsmiddel bijdraagt aan de inname van energie en van belangrijke nutriënten in verhouding tot de dagelijkse richtlijn. De informatie kan worden voorgesteld onder de vorm van iconen of in tabelvorm.
Als gevolg van de FIC Verordening werden de GDA in 2014 omgedoopt tot RI, de Reference Intake. De principes bleven echter ongewijzigd: een objectieve manier om informatie te geven over de samenstelling van een product zonder verdere interpretatie.
Naast dergelijke niet-interpretatieve systemen bestaan er ook verschillende alternatieven, die zich niet beperken tot het geven van informatie over de productsamenstelling, maar ook een score toekennen aan het product zelf. Voorbeelden hiervan zijn het Brutse Traffic Lights systeem, of het Scandinavische Key Hole systeem.
Nutri-Score
Een ander interpretatief systeem dat de voorbije jaren aan populariteit wint is het van oorsprong Franse systeem van de Nutri-Score. Dit systeem is gebaseerd op een score dat aan elk product wordt toegekend op basis van de samenstelling. Sommige nutriënten (vezels, eiwitten, fruit en groenten) krijgen positieve scores en andere (calorieën, verzadigde vetten, suikers en zout) krijgen dan weer negatieve scores. Al deze afzonderlijke scores worden vervolgensopgeteld om te komen tot de eindbalans. Deze eindscore wordt op het product weergegeven onder de vorm vaneen letter met de bijhorende kleurencode.
In België heeft de overheid in 2018 aangekondigd dat het voorkeur uitging naar deze Nutri-Score als vrijwillig systeem in België. Ook in Nederland heeft de overheid haar voorkeur voor Nutri-Score uitgesproken, maar wel mits dit systeem in overeenstemming wordt gebracht met de officiële voedingsaanbevelingen van de Schijf van 5 (de Nederlandse visuele voorstelling van de richtlijnen voor gezond eten die er sinds 1953 wordt gebruikt). Ook Duitsland en Spanje hebben gekozen voor de Nutri-Score. De Scandinavische landen blijven echter achter hun ‘Key hole’ systeem staan en Italië blijft zich tegen de Nutri-Score verzetten en heeft zelfs een eigen systeem uitgewerkt.
-
Energie 2000 kcal Eiwitten 50 g Koolhydraten 250 g Suikers 90 g Vetten 70 g Verzadigd vet 20 g Voedingsvezels 25 g Natrium (zout) 2,4 g (6g) -
Klik hieronder voor een brochure over etikettering
-
{{'TELECHARGEMENTS' | translate}}